Sarapiqui, Montezuma, Tortuguero en Panama

Holaatjes!
Het is alweer dik een maand geleden, dus tijd voor een kleine update.
Te beginnen bij de trip naar Sarapiqui. Ik ben met vier collega's naar Puerto Viejo de Sarapiqui gegaan om hotels te bezichtigen en te raften. 's Ochtends vroeg hebben we ons verzameld bij het kantoor en werden we opgehaald door een busje die ons het weekend van hot naar her zou brengen. Het duurde ongeveer 2,5 uur om er te komen, dus rond 9 uur waren bij het bedrijf dat de raftingtours doet. Gezien mijn laatste raft-ervaring in Nederland scheet ik zeven kleuren voor deze tocht. Dit was allemaal echt, echte stenen, echte stroming. Geen neppe, suïcidale raftbaan in Zoetermeer. Gelukkig viel het achteraf allemaal heel erg mee. Het water stond erg laag en stroming was niet heel hard. De zon scheen en de omgeving was super mooi, dus ik heb er zelfs nog een beetje van kunnen genieten! Daarna zijn we naar het eerste hotel geweest en hebben we geluncht en inspectie gedaan. Na die inspectie hebben we een boottocht gedaan. Dit was iets minder. Het regende en we hebben geen enkel dier gezien. Bovendien ging het allemaal sloom en werden we vanaf de kant seksueel geïntimideerd door jochies van een jaar of 14. Gauw naar het hotel om het zwembad in te duiken. Het was een mooi hotel waar we verbleven. Het idee van een FAM trip is om bekend te worden met het product dat we aanbieden en de klant daardoor zo goed mogelijk kunnen informeren. Hotels doen dus hun uiterste best om zo goed mogelijk op ons over te komen. Dit bevalt me goed, mooie kamers, welkomstcocktails en heerlijk eten. Ik heb goed geluk met mijn stage!!
Die zondag daarna hebben we nog 5 hotels in de omgeving bekeken en uiteindelijk zijn we rond 15.00h weer richting San José gegaan. Het was zeker leuk om dit eens mee te maken.

De donderdag na dat weekend ben ik gaan stappen met Renée. Het was leuk, tot er glas viel en mijn teen ontdaan was van vel. Het was een bloederige bedoeling, maar het deed niet echt pijn. Tot de volgende dag de douchestraal erop stond. Jodelie... Pleister erom en gaan met die banaan dacht ik, niet dus. Tijdens mijn wandeling van de bus naar mijn stage sprong de wond weer open, en tegen die hoeveelheid was geen pleister opgewassen. Resultaat? Een rode Birkenstock. Helaas stopte het niet met bloeden toen ik op mijn stage was, heeft ongeveer een uur geduurd voordat het wat minder werd. Tja, toch maar even langs het ziekenhuis? Helaas konden ze het niet hechten, ik had tenslotte geen vel meer op mijn teen. Dan maar een klein verbandje. Het enige positieve aan dit bezoekje was dokter McDreamy, haha! Daarna troep gehaald bij de apotheek, bijna flauwgevallen, half uurtje op straat gezeten en rustig terug gegaan naar mijn stage. Gelukkig was ik met een collega! Of ik niet naar huis wilde was de vraag van mijn baas? Nee eigenlijk niet, ik ga reizen dit weekend. En dat was dan ook precies wat ik ging doen. Met mijn SAW teen richting Montezuma. Eerst met de bus naar Puntarenas om vervolgens de ferry te nemen. Wat een super trip! De boot vertrok om 17.00h, en om 18.00h wordt het hier donker. Zonsondergang op die boot, echt fantastisch mooi! Montezuma zelf was best wel klein, we kwamen rond 20.00h aan in het hostel. Super gezellig hostel met een privé strand en totaal niet duur. We hadden prima kamer met eigen badkamer dus ik vond het best. 's Avonds direct gaan kijken in het dorp zelf. Was maar één bar en die was best oké. Helaas was ik invalide en kapot moe, dus de eerste avond ging 'm niet worden voor mij. Volgende dag werd ons verteld dat we een ander hostel zouden zoeken omdat één van onze medereizigsters een allergie heeft voor iets dat ik niet ken. In ieder geval kon ze de geur van het hostel niet verdragen, ze kon niet ademen en dus niet slapen. Prima, we pakken onze spullen en gaan. Ongeveer drie uur laten hadden we ons eindelijk ergens anders gestationeerd (dit is vrij knap, gezien dit plaatsje te vergelijken is met de lengte van de Nico Bergsteijnweg rotonde - bejaardenhuis). Ik had hem dus goed zitten, mijn dag was al redelijk verpest. We zouden die dag watervallen gaan bekijken, dit werd dus pas 's middags. Eerst konden we de watervallen al niet vinden, de tocht was best zwaar en het regende. Het was dus allemaal minder goed bevallen dan ik me van tevoren had voorgesteld. Die avond was iedereen moe, dus een feestje zat er ook niet echt in. Ik was blij dat we zondag weer naar huis konden, reizen in grote groepen is toch niets voor mij.

Die woensdag na dit weekend was mijn droomdag: RICKY MARTIN IN SAN JOSÉ EN IK WAS ERBIJ! Na mijn stage ben ik direct naar Renée gegaan om de liedjes nog even te leren en moed in te drinken. Helaas regende het al de hele dag en het is niet gestopt die avond. Om 8 uur stonden wij in vol ornaat(: Poncho en paraplu) langs de hekken, te wachten op Mr. Gay. Himself. Hij kwam 3 kwartier te laat, maar wat een show. Inclusief homo dansers en de illusie dat hij opgewonden raakt van vrouwen. Wat een entertainer! Ondanks de regen toch erg naar mijn zin gehad. Die donderdag was het de laatste avond van Renée in Costa Rica en dat moest goed afgesloten worden. We zijn dus met twee van haar huisgenoten uitgeweest en dat heb ik geweten die dag erna. Kort samengevat: een geslaagde laatste avond. Helaas had de regen me goed verkouden gemaakt, dus die twee weekenden die volgde ben ik thuis gebleven en heb ik voornamelijk rustig aangedaan.

In die week daarna heb ik voor het eerst op het andere kantoor gewerkt. Vond het erg leuk om nieuwe dingen te leren en in een andere omgeving te werken. Ze werken daar met andere touroperators en op een totaal andere manier.

Daarna had ik weer een FAM trip, naar Tortuguero deze keer. Deze keer ging het van het hotel zelf uit, dus we waren met een erg grote groep. Het was een hotel groep dat drie hotels in Tortuguero bezit: Pachira Lodge (waar wij verbleven), Evergreen Lodge en Aningha Lodge. We vertrokken heel vroeg en hadden onderweg een typisch Costa Ricaans ontbijt. Na ongeveer 4 uur in de bus kwamen in een kleine haven van waaruit de boten naar Tortuguero vertrokken. Deze plaats is namelijk alleen te bereiken per boot. Helaas regende het weer en konden we dus niet veel van de omgeving zien. Gelukkig was datgene dat ik kon zien wel enorm mooi! Het duurde ongeveer anderhalf uur voordat we aankwamen bij onze lodge. Eerst een cocktail gedronken en toen naar onze kamers. We hadden een super mooie kamer (met,wat achteraf bleek, het beste bed van Costa Rica). Om 13.00h werden we verwacht voor de lunch en werd ons uitgelegd wat de bedoeling was. Die middag hebben we alledrie de hotels bezocht. Enorm mooie hotels, ik snap nu waarom we onze klanten daar naartoe sturen. In de namiddag zijn we nog naar het dorpje Tortuguero geweest. Een typisch Caribisch dorpje met aan de ene kant de lagune en de andere kant het strand. Het strand was niet zo mooi helaas en we hebben geen schildpadden gezien, alleen een kapot schildpaddenei. Helaas hadden we hier niet zoveel tijd omdat de inspecties waren uitgelopen. Het was dus al donker toen we weggingen terwijl er eigenlijk nog een wandeling plaats zou vinden in het dorpje. Na het avondeten moesten we een kaartje 'grabbelen' met daarop de activiteit die we de volgende dag zouden doen. Dat kon zijn Canopy, kanoën, vissen, een massage of een boottocht. Ik had de canopy, gelukkig wilde ik dit ook doen dus ik was er blij mee. 's Avonds hadden we een soort van Halloween feestje in het hotel. Dit was best gezellig, Costa Ricanen houden in ieder geval wel van drinken. Volgende dag dus Canopy gedaan. Was heel gaaf, maar blijkbaar is Monteverde nog gaver. Daar wil ik dan ook nog graag heen. Dit was ongeveer 50 meter de bomen in denk ik, Monteverde is 200 meter de bomen in. Voor mijn geweldige Canopy outfit verwijs ik door naar Facebook, haha! Na de activiteiten gingen we weer op weg naar San José. Dit was zeker een geslaagd weekend. Wat een prachtige omgeving is dat!

En dan kom je vermoeid thuis en wat ligt daar op je bureau? Een briefje van het postkantoor dat er een pakket voor je klaarligt. Jeeeeeeeej! Gelijk gevraagd waar ik het op kon halen. André had ook nog ander nieuws. Ana, mijn Tica mama, had die zaterdag gehoord dat ze maandag voor een maand naar de USA zou moeten. Ze is getrouwd geweest met een Tico die het Amerikaanse staatsburgerschap heeft. Blijkbaar moet Ana dan een maand naar de USA om haar pensioen te ontvangen. Ik snap er zelf niet zo heel veel van, maar ze is dus tot 1 december niet thuis en nu word ik verzorgd door André en zijn vriendin. Het is dus erg rustig in huis, maar ik heb het hier gelukkig nog steeds naar mijn zin!

Die maandag had ik eerst een Skype geprek met school, een intake gesprek voor de minor die ik wil gaan volgen als ik weer in Nederland ben. Yes, aangenomen. Dat worden, na eerst tien weken in Nederland te zijn, zes weken China! Mijn dag kon niet meer stuk! Na mijn stage direct na het postkantoor gegaan. En als een klein kind met een kerstcadeautje zat ik daar met het pakket uit Nederland op mijn schoot in de bus. Wat zal erin zitten? Mijn dag was helemaal top: PEPERNOTEN! Nogmaals, bedankt zus en zwager voor het overlevingspakket. Een beetje Nederlandse energie had ik wel nodig!

Die week op stage is het erg rustig geweest, ik heb dus weer een paar dagen op het andere kantoor meegeholpen.

Die zaterdag daarna vroeg mijn bedje uit, 04.30, want ik ging naar Panama. Jemig wat vroeg, maar ik had het ervoor over. Ik had super goede verhalen gehoord over Bocas del Toro dus dat wilde ik nu zelf weleens meemaken. Helaas hadden we nog geen kaartjes gekocht en kwamen we pas om 10 voor zes aan bij de bussen, de bus zou om zes uur vertrekken. Dat was dus rennen en vliegen. Uiteindelijk mochten we wel mee, maar moesten we staan. De hele weg? Nee, dat niet, tot Cahuita, een plaats aan de Caribische kust. Oftewel, 3,5 uur staan. Ik was gebroken aan het einde. Daarna nog wel even kunnen zitten en kunnen slapen. Na een reis van zes uur waren we bij de grens met Panama. Dit ging allemaal gelukkig heel makkelijk, geen problemen gehad. We hadden voor relatief weinig geld een taxi van de grens naar de haven. Bocas del Toro was ook alleen per boot bereikbaar. De boottocht was heel gaaf. Panama is een enorm mooi land, ik wil zeker nog eens terug om daar langer te reizen! Vermoeid en wel kwamen we aan op het warme eiland Isla de Colón. Een eiland dat volkomen gericht is op toerisme, met name toerisme uit de USA. Alle restaurants en bars hadden dus Amerikaanse namen (een Mexicaans restaurant met de naam Gringo). (Dan moet je natuurlijk wel weten dat Gringo de 'scheldnaam' is voor Amerikanen) Het eten daar was overigens wel errrrrrg lekker ;-). Zondag zijn we naar een strandje gegaan, niet ver van Isla de Colón vandaan. Het was alleen al namiddag en het regende helaas. Het eiland was wel prachtig. Witte stranden, palmbomen en aan de ene kant de zee en aan de andere kant de jungle. Heel even op het strand gegezeten maar ik werd aangevallen door beesten dus ik hield het snel voor gezien. Gelukkig was er een strandtent met een uitgebreide cocktailkaart, dus ik heb me lekker aan het water genesteld met een lekkere cocktail. 's Avonds pasta gegeten. Ja mam, ik blijf je verbazen met mijn 'eetoverwinningen'. Je hoeft nooit meer speciaal te koken voor mij (tenzij je zuurkool, boerenkool of andijviestamppot maakt natuurlijk). Voor de volgende dag hadden we een tour geboekt dat ons naar verschillende stranden zou brengen. het weer was helaas weer minder, maar wat een prachtige stranden. Ik had op en top het vakantiegevoel en vond het jammer dat ik er niet langer kon blijven. Bij één strand lagen er tientallen zeesterren voor de kust. Supergaaf om deze eens in het echt te zien. Helaas zagen we te laat dat je ze niet aan moest raken, bij deze mijn welgemeende excuses als ik zeesterren heb vermoord, ik wist niet wat ik deed! Daar hebben we voor de kust een beetje gesnorkeld maar dat was niet heel bijzonder. We stopte daarna nog bij een strand dat Red Frog heette. Waarom? Duuhh, om de rode kikker. Deze hebben we gespot. Een klein, miniscuul, giftig kikkertje. En oh, wat was het strand daar mooi en het water lekker. De zon scheen gelukkig toen we op dit strand waren dus het enige uurtje zon tijdens dat weekend heb ik meegepikt! Na dit strand stopte we nog bij een soort bij, Punta Hospital. Hier kon je schijnbaar mooi snorkelen en dat was niet gelogen. Ik ben bang voor water, haat zwemmen en vissen zijn niet mijn favoriete beesten, maar dit vond ik echt geweldig. Ik heb super veel verschillende tropische vissen gezien. Ze waren zo dichtbij dat ik ze bijna aan kon raken. Op mijn volgende weekend weg wil ik zeker weer gaan snorkelen!! Maar aan al het mooie komt een eind, dus dinsdag was ik weer in San José, legaal en wel. Het enige wat ik over heb gehouden aan dat weekend: een verschrikkelijke verkoudheid en een lichaam dat is aangetast door zandvlooien. Ik lijk wel een leprapatiënt en het jeukt als de nete. Blijkbaar trekken deze kleine duivels zich niets aan van Deet en gaan ze gewoon lekker je huid irriteren. Dit 'diersoort' is nergens goed voor en mag wat mij betreft uitgeroeid worden. Jemig de pemig wat een jeuk!

Afgelopen week was het weer rustig op stage, alleen vrijdag waren we goed druk met een aantal boekingen. Donderdag uitgeweest met een meisje uit Malawi, maar dit is niet echt bevoordelijk geweest voor mijn verkoudheid. Dit weekend dus lekker rustig aan gedaan (lees: in bed gelegen met Will&Grace seizoenen). Het regende toch en het is hier maar 20 graden (jaloers?). Volgend weekend ben ik van plan er weer op uit te trekken, maar waarheen weet ik nog niet!

Nou dit waren mijn belevingen van de afgelopen maand. Hopelijk wordt de aankomende maand net zo spetterend als deze.

Pura Vida!